Zaklampen woordenboek

Het gros van de zaklampen in omloop is gemaakt van aluminium. Kaal aluminium ziet er niet zo mooi uit. En verf blijft niet goed zitten. Vandaar dat men een oxidelaag aanbrengt op de zaklamp. Deze laag of coating is slijtvast en sterker dan verf.

Als je een vergelijking wilt maken tussen 2 zaklampen is het handig om dat aan de hand van foto's of video te doen in plaats van tekst of nummers.

Beamshots zijn dus foto's van de lichtbundel van de zaklamp die ergens op geprojecteerd wordt. Zo heb je white-wall-beamshots waarbij je de zaklamp op een witter muur schijnt. Maar je hebt ook outdoor beamshots waarbij je foto's of een video maakt van de zaklamp schijnend op een object vanaf een afstand, buiten. Op die manier kun je een beetje een idee krijgen hoe de zaklamp er in het echt uit zou zien. Het probleem echter met een lichtbundel op een witte muur projecteren is dat het moeilijk wordt de tint weer te geven. Deze kan namelijk lastig door een camera opgepikt worden. Daarnaast kan een beam niet zo mooi zijn met ringen etc op de foto, terwijl je er in het dagelijkse gebruik niet zoveel van merkt.

Aan de voorkant van een zaklantaarn komt het licht uit. De LED schijnt door een reflector en een glazen lens. De glazen lens wordt meestal tegengehouden door een rand die je kunt losdraaien. Deze losdraaibare rand wordt een bezel genoemd. de goedkopere zaklampen hebben naast een aluminium body ook een aluminium lensrand. Maar dit is niet echt sterk. Roestvrij staal is veel sterker en geeft ook een soort luxe/premium feeling aan de zaklamp.

Dit is de engelse term als men het heeft over de behuizing van de zaklamp, in 9 van de 10 gevallen het gedeelte waar de batterijen zitten, en tevens ook het dunste gedeelte van de lamp. 

In het Nederland zou je het kunnen omschrijven met batterijenhuis

Dit staat voor Color Rendering Index. In sommige soorten licht kun je heel moeilijk de kleuren onderscheiden. Hoe lager de CRI hoe minder kleurecht de kleuren zijn. Hoe hoger de CRI hoe "echter" de kleuren zijn. De oudere CREE LED waren meestal rond de 70CRI, terwijl de fameuze Japanse Nichia LEDS veel hogere CRI hadden, tot wel 90+CRI. Sinds veel mensen in aanraking zijn gekomen met deze hoger CRI is het een soort eye opener, en willen ze soms niet meer terug naar een lagere CRI.

Dit kun je vergelijken met een Maglite zaklamp. De batterijen staan direct in verbinding met het lampje. Gaan je batterijen langzaam leeg, dan wordt de lamp minder fel. Met LED kun je hetzelfde doen, omdat de meeste high power LEDs rond de 3V, 6V of 12V werkzaam zijn. Deze worden dan wel een beetje overbelast als je een lithium ION batterij gebruikt, maar op die manier krijg je een directe verbinding tussen de batterij(en) en de LED. Je kunt begrijpen dat dit ook de LED kan beschadigen, maar je krijgt er ook de maximale felheid door. Oppassen dus om dit te doen. Gebruik zoveel mogelijk een driver in LED zaklampen.

Om een LED te bedienen en feller of minder fel te laten schijnen heb je een stukje hardware nodig (en software) die dit regelt. Een LED zaklamp heeft daarom een rond printplaatje met onderdelen die dit mogelijk maken. Deze ronde printplaat wordt dus in de Engelse taal Driver genoemd.

In het woord Flooder zie je het woord Vloed. Denk hierbij aan een het vloed van water, dus een hele brede strook water. De oppervlakte waar het felste gedeelte van de zaklamp schijnt is dus heel breed. Een brede lichtbundel dus. Dit soort zaklampen zijn dus beter om indoors te gebruiken, of als je iets dichtbij wilt belichten. Dit is het tegenovergestelde van een "thrower".

Een LED heeft naast Voltage ook Amperes nodig. Omdat de Voltage van een LED nagenoeg hetzelfde blijft kun je de intensiteit regelen met Amperes. Dus hoe meer Amperes hoe feller de lamp. Als je heel veel licht wilt hebben heb je ook batterijen nodig die veel Amperes (stroomverbruik) kunnen leveren. Deze zijn hier speciaal voor ontworpen. Deze speciale batterijen worden vaak High Drain batteries genoemd. Een voorbeeld hiervan is de Sony VTC6 of een Samsung Q30. Hoe hoger de maximale Amps hoe meer "vermogen".

Wanneer je een zaklamp op bijvoorbeeld een muur schijnt zie je dat in het midden de lichtbundel het felst is. Dit felste gedeelte wordt dus de hotspot genoemd. Hoe kleiner de hotspot hoe meer "throw" de zaklamp heeft. Dus hij kan verder schijnen. Hoe weider de hotspot is, of als hij afwezig is, wordt het een "flooder" genoemd.

De zaklantaarn wordt vervaardigd uit materiaal door middel van machines. De machines slijpen en graveren vormen in het materiaal om het uiterlijk mooi te maken. Op de body van de zaklamp wordt meestal een soort diamant motief gebruikt om de grip te verbeteren. Deze textuur wordt dus knurling genoemd in het Engels.

Een ouderwetse zaklamp zoals een Maglite, gebruik een mechanische knop om de stroom naar de lamp te verbreken of te verbinden. Sinds men voor een LED tegenwoordig eigenlijk altijd een driver gebruikt (in het begin was dat niet) gebruikt men steeds meer en meer elektronische schakelaars. Deze schakelaars zijn soms erg gevoelig en eenvoudig te activeren. Om dit onopzettelijk activeren van de zaklamp tegen te gaan kun je de zaklamp soms in een elektronische vergrendeling (lock-out) zetten. Op die manier kun je de knop/schakelaar indrukken zonder dat de lamp aangaat. Meestal kun je die activeren door een combinatie van kliks. Dit is per zaklamp verschillend, lees daarom de handleiding hoe je in de lock out komt, en hoe je er weer uitkomt, veelal is het de zelfde volgorde van klikken.

Wanner je naar de huid van een sinaasappel kijkt zie je dat hij niet zo glad is als een appel. De putjes en bobbeltjes van deze sinaasappel zijn de basis geworden van veel uitspraken. Ook bij het verfspuiten hoor je wel eens van een sinaasappel effect. Dit betekent dat het niet mooi vlak is, maar zoals een huid van een sinaasappel. In de zaklamp wereld kun je dat eenvoudig zien als je naar de reflector kijkt. Is hij mooi glad, dan wordt het een Smooth Reflector genoemd, als hij allemaal bobbeltjes heeft wordt hij een Orange Peel reflector genoemd. Het voordeel van een orange peel reflector is dat de beam geleidelijker afloopt van de hotspot naar de spill.

PWM staat voor Pulse Width Modulation. Wat er dus gebeurt is dat de LED aan en uit wordt geschakeld, en hoe lager de frequentie is, dus de minder keer per seconde de LED flikkert, des te makkelijker je dit op zult merken met je ogen. Tegenwoordig zie je dit "probleem" steeds minder, maar het was eerst heel gebruikelijk dit te zien bij allerlei soorten zaklampen, en vooral in de laagste modus.

Ramping kun je vergelijken met een dimmer van een lamp in huis. Met de dimmer kun je traploos de felheid regelen van het licht. Ramping in een zaklamp gebeurt meestal door het ingedrukt houden van een electronische schakelaar zodat de zaklamp steeds feller of minder fel wordt. Dit soort functionaliteiten is de laatste jaren flink in een opmars gekomen, mede door de mensen bij Budgetlightforum, die sinds jaar en dag zelf software voor hun drivers programmeren.

Je kan dit eenvoudig onthouden als je iemand na de zomer weer een echte kaaskop ziet die op vakantie is geweest waar het warm was. Een lekker tintje dus. De tint van een zaklamp heeft dus te maken met de kleur die de zaklamp laat zien in de beam. Waarschijnlijk ken je wel de koude tinten van de goedkoopste LED zaklampjes wel, die bijna paars zijn. Dat zijn tinten die door de gewinterde zaklampfanaat niet worden gewaardeerd. Sommige mensen gaan hier ver in en worden in het Engels wel eens tint snobs genoemd.

Tinten:

CW: Cool White (de kleur van het licht gaat richting het blauwe. Meestal rond de 6000K+)
NW: Neutral White (de kleur van het licht is neutraal, dus niet echt warm en niet echt koud.Meestal rond de 4500K)
WW: Warm White (de kleur gaat richting de dondere gele kleur zoals een ouderwetse zaklamp is. Je kunt dit een beetje vergelijken met de kleur van vuur. Meestal rond de 3000K)

Een zaklamp die heel ver kan schijnen heeft vaak een hele kleine hotspot. Dus de meeste lichtintensiteit is gefocust op 1 punt. Dit soort zaklampen wordt gebruikt om objecten die heel ver weg zijn te belichten. Een thrower kan dus veel verder het licht "gooien" dan een flooder, die juist een hele brede lichtbundel heeft. Een thrower is dus eigenlijk een soort schijnwerper. Daar komt dus het woor Werpen in voor, wat in het engels vertaald kan worden met Throw.

Sunwayman was een van de eerste zaklamp fabrikanten die de lichtintensiteit liet bepalen door een magnetische ring te draaien in de zaklamp. Door het draaien van de ring werd de zaklamp vloeiend feller. Te vergelijken met "ramping", maar dan met een draai aan de ring. De Sunwayman V10R en V11R zijn hier mooie voorbeelden van.